Bèrmont (Rouanês)

comena francêsa et arpetana du Rouanês (ès Liyonês, Mâconês et Biôjolês historicos) dens lo dèpartament de Lêre

Bélmont

Çt’articllo est ècrit en arpetan rouanârd / ORB lârge. Le blâson de la vila de Rouana


Pâge d’éde sus l’homonimia Por los articllos homonimos, vêde Bèrmont et Bélmont.
Bèrmont
[baʀ.ˈmɔ̃], [baʀ.ˈmɒ̃]
[bar.ˈmɔ̃], [bar.ˈmɒ̃]

Bèrmont (Rouanês)
La mêson cumena de Bèrmont.
Blâson de Bèrmont
Blâson

Gentilyiço Bèrmoniôd, Bèrmoniôdaen arpetan

Belmontais, Belmontaiseen francês

Noms arpetans
En viely arpetan Belmont
Nom arpetan historico Bélmont

[bɛl.ˈmɔ̃], [bɛl.ˈmɒ̃]
Noms ètrangiérs
Nom latin (racena) Bellus mōns
Nom francês Belmont-de-la-Loire

[bɛl.mɔ̃ də la lwaʁ]
Administracion
Règion
culturâla
Drapél de l’Arpetania Arpetania
Règion
historica
Rouanês(dens los Liyonês, Mâconês
et Biôjolês historicos)
Payis Drapél de la France France
Règion Ôvèrgne-Rôno-Ârpes
Dèpartament Lêre
Arrondissement Rouana
Entèrcomunalitât Charluè-Bèrmont Cumunôtât
Sendeco
Mandat
Jian-Luc Materat
2020-2026
Code postâl 42670
Code comena 42015
Dèmografia
Populacion
municipâla
1 467 hab. (2020 en diminucion de 5,48 % per rapôrt a 2015)
Densitât 62 hab./km2
Geografia
Coordonâs 46° 09′ 57″ bise, 4° 20′ 50″ levant
Hôtior Min. 402 m
Max. 822 m
Supèrficie 23,71 km2
Tipo Cumena campagnârda
Sôl d’atraccion Cumena dehôr l’atraccion de les viles
Èlèccions
Dèpartamentâles Canton de Charluè
Lègislatives 6éma circonscripcion
Localisacion
Geolocalisacion sus la mapa : Ôvèrgne-Rôno-Ârpes
Vêde dessus la mapa administrativa de Ôvèrgne-Rôno-Ârpes
Bèrmont
Geolocalisacion sus la mapa : Lêre
Vêde dessus la mapa topografica de Lêre
Bèrmont
Geolocalisacion sus la mapa : France
Vêde dessus la mapa administrativa de France
Bèrmont
Geolocalisacion sus la mapa : France
Vêde dessus la mapa topografica de France
Bèrmont
Lims
Seto Vouèbe belmontdelaloire.fr

Bèrmont[N 1],[V 1] [baʀ.ˈmɔ̃][N 2] (Belmont-de-la-Loire [bɛl.mɔ̃ də la lwaʁ] en francês) est una cumena[V 2] francêse[V 3] et arpetana du Rouanês dedens los Liyonês, Mâconês et Biôjolês historicos, que sè trôve dens le dèpartement[V 4] de Lêre[T 1] en règion Ôvèrgne-Rôno-Ârpes.

Los habitents du velâjo s’apèlont los Bèrmoniôds [lo baʀ.mɔ.ˈnjo] et les Bèrmoniôdes [le baʀ.mɔ.ˈnjoːd][N 3].

Geografia changiér

Le bôrg de la cumena sè trôve sus un torrâl[V 5] qu’est d’amont la crosa[V 6] de la gota d’Âron[T 2],[V 7] u cuer[V 8] de los[V 9] monts du Hiôt-Biôjolês a la bise du Rouanês.

Toponimia changiér

Le nom de la cumena vint du latin BELLUS MŌNS (« brâvo mont »).

Pendent le Moyen Âjo, la lètra « l » du nom arpetan d’origina — Bélmont [bɛl.ˈmɔ̃][1] — at étâ rotacisên[V 10] en patouès arpetan[N 4].

Cultura locâla et patrimouèno changiér

Endrêts et monuments changiér

Hèraldica changiér

 
Le blâson de Bèrmont.

Vêre étot changiér

 

Wikimedia Commons propôse de documents multimèdiâ libros sus Bèrmont.

Bibliografia changiér

Liems de dehôr changiér

Notes et rèferences changiér

Notes changiér

  1. S’apelêt avèrti Bélmont [bɛl.ˈmɔ̃], que prononçant arriér-més [bɛl.ˈmɒ̃] d’aprés los patouesants.
  2. Prononçont étot [baʀ.ˈmɒ̃] d’aprés los patouesants.
    La prononciacion tradicionâla étêt avèrti [bar.ˈmɔ̃] et [bar.ˈmɒ̃].
    Le [r] roulâ at étâ remplaciê per le [ʀ] râcllo dens la prononciacion locâla de l’arpetan.
  3. La prononciacion tradicionâla étêt avèrti [lo bar.mɔ.ˈnjo] et [le bar.mɔ.ˈnjoːd].
  4. Bellomonte en 1096.
    Belmont en 1290 et 1651.
    Barmont en 1340.
    Balmond en 1651.
    Bellemont en 1785.

Noms d’endrêt changiér

  1. Prononciê [lɒːʀ] (la Loire en francês).
  2. Prononciê [ɡɔt d‿ɒ.ˈʀɔ̃] (l’Aaron en francês).
  3. Prononciê [tsa.ˈpɛl sã ɡloːd] (la chapelle Saint-Claude en francês), qu’ècrisont arriér-més « la chapèla Sant-Glôdo » en grafia sarrên.
  4. Prononciê [e.ˈɡliːz sã kʀə.ˈtul] (l’église Saint-Christophe en francês), qu’ècrisont étot « l’églése Sant-Cretôl » en grafia sarrên.

Vocabulèro changiér

— Enfocajon et somèro changiér

  1. Varianta rouanârda [maː.ˈzɔ̃ cœ.ˈmɛːn] de « mêson comena » loc nom f.
  2. Varianta rouanârda [jẽ] de « lims » mpl.
  3. Varianta rouanârda [di.ˈjo] (déhôr en grafia sarrên) de « defôr » m.
  4. Varianta rouanârda [sa.ˈʀẽ] de « sarrâye » a f.

— Tèxto changiér

  1. « avèrti » [a.vaʀ.ˈti] adv est le muet rouanârd por « los ôtros côps » loc adv.
    Varianta rouanârda [mwø] de « mot » m.
  2. Varianta rouanârda [cœ.ˈmɛːn] de « comena » f.
  3. Varianta rouanârda [fʀã.ˈseːz] de « francêsa » a f.
  4. Varianta rouanârda [de.paʀ.tə.ˈmẽ] de « dèpartament » m.
  5. « torrâl » [tø.ˈʀɒ] (tœrrâl en grafia sarrên) m est le muet rouanârd por « molâr » m ou « suc » m.
  6. « crosa » [kʀuːz] f est le muet rouanârd por « valâ » f ou « comba » f.
  7. « gota » [ɡɔt] f est le muet rouanârd por « rio » m ou « tèrrâl » m.
  8. Varianta rouanârda [cœʀ] de « côr » m.
  9. Varianta rouanârda [də lo] de « des » art mpl.
  10. Varianta rouanârda [rɔ.ta.si.ˈzẽ] de « rotacisâye » pp f.
  11. Varianta rouanârda [sã kʀə.ˈtul] de « Sant-Cristofllo » m.

Rèferences changiér

— Principâles changiér

  1. Prononciacion en arpetan rouanârd du pouent « 21. Cotôro » de l’ALLy retranscrita d’aprés la nôrma AFE.
  2. (fr)(frp) Louis Mèrciér, Les Contes de Jean-Pierre. Édition bilingue (francoprovençal-français), Liyon, LivresEMCC, 2011, vol. 1 et 2, pp. 45 [→ Barmont], 51 et 53.
  3. (fr) Gusto a Combi, Dictionnaire du patois de Belleroche (Loire), Dijon, 1994, p. 403 [→ Barman].
  4. (fr) Domenico Stich, Francoprovençal. Proposition d’une orthographe supra-dialectale standardisée [PDF], Tèsa de doctorat, Univèrsitât Paris-Sorbona, 2001, p. 487.
  5. (fr) Domenico Stich, Dictionnaire francoprovençal-français et français-francoprovençal, Tonon, Le Carré, 2003, pp. 162 et 394.
  6. (fr) Grande encyclopédie du Forez et des communes de la Loire. Roanne et son Arrondissement, Le Cotiô, Horvath, 1984, pp. 54-57.

— Toponimiques changiér

  1. (fr) Jian-Èdmê Duforn, Dictionnaire topographique du Forez et des paroisses du Lyonnais et du Beaujolais formant le département de la Loire, Mâcon, Protat, 1946, col. 19 et 52-53 (liére en legne).
  2. (fr) Èrnèst Nègro, Toponymie générale de la France. Étymologie de 35.000 noms de lieux. Volume II. Formations non-romanes ; formations dialectales, Geneva, Droz, 1991, p. 1162, nô 21723.
  3. (fr) Ana-Marie Vôrpâs, Gllôdo Michiél, Noms de lieux de la Loire et du Rhône. Introduction à la toponymie, Paris, Bonneton, 1997, pp. 14, 64, 81 et 86.

— Suplèmentères changiér

  1. (fr) Guita Gonona, Documents linguistiques de la France (Série francoprovençale). Documents linguistiques du Forez (1260-1498), Paris, CNRS, 1974, p. 68 [→ Belmont].