Velanôva (Domba)

comena francêsa pués arpetanna de la Domba dens lo dèpartament de l’En
Çl’articllo est ècrit en arpetan dombisto / ORB lârge. Lo blâson de la Domba


Pâge d’éde sus l’homonimia Por los articllos homonimos, vêde Velanôva.

Velanôva[N 1],[V 2] [və.la.ˈnuː.va][N 2],[1],[2],[3],[4],[5],[6],[7],[V 3] (Villeneuve en francês) est na comena francêsa pués[V 4] arpetanna[V 5] de la Domba, que sè trôve dens lo dèpartament de l’En en règ·ion Ôvèrgne-Rôno-Ârpes. Fât partia du suer urben de Leyon[V 6].

La mèrie[V 1] de Velanôva.

Los habitents du velâjo s’apèlont niom encognu[V 7],[3].

Patrimouèno changiér

Notes pués rèferences changiér

Notes changiér

  1. Ècrivont « Velanouva » donc ben « Vlanouva » en CFLL dombista.
  2. Prononçont étot [vla.ˈnuː.va] en ôtros patouès dombistos.

Vocabulèro changiér

  1. « mèrie » f est lo mot dombisto por « mêson comena » f.
  2. « donc ben » loc conj est lo parlament dombisto por « ou » conj pués « ou ben » loc conj.
  3. Varianta dombista de « solament » adv.
    Varianta dombista de « corregiêe » pp f.
  4. « pués » conj est lo mot dombisto por « et » conj pués « et pués » loc conj.
  5. Varianta dombista de « arpetana » a f.
  6. Varianta dombista de « sôl » m.
    Varianta dombista de « Liyon ».
  7. Varianta dombista de « nom » m.

Rèferences changiér

  1. 1,0  et 1,1(fr) Èdouârd Felipon, « Dictionnaire topographique du département de l’Ain comprenant les noms de lieu anciens et modernes », Paris, Imprimerie nationale, 1911, p. 466-467 (pués 468, ’lament por lo niom « Villon »).
  2. (fr) Wilhelm Egloff, « Le paysan dombiste », Paris, Droz, 1937, p. 118 (pués 120).
  3. 3,0  et 3,1(fr) « Grande encyclopédie de l’Ain - Histoire des communes de l’Ain. La Dombes », Le Cotél, Horvath, 1983, p. 345-346.
  4. (fr) « Vie quotidienne en Dombes. Glossaire du patois dombiste », Bôrg, Musée des Pays de l’Ain, “Patrimoine de la Dombes”, 1993, p. 188 [→ nouvë, nouva] pués 226 [→ vëla pués velati, var. vlati].
  5. (fr) Domenico Stich, « Francoprovençal. Proposition d’une orthographe supra-dialectale standardisée » [PDF], Tèsa de doctorat, Univèrsitât Paris-Sorbona, 2001, p. 479 (pués 478) pués 948-949 (fôrma corregiê : = -a de la fin atôna).
  6. 6,0  et 6,1(fr) Domenico Stich, « Dictionnaire francoprovençal-français et français-francoprovençal », Tonon, Le Carré, 2003, p. 154 [→ vilyon], 177 pués 409.
  7. 7,0  et 7,1(fr) Henry Suter, « Villeneuve, Villeneuve-de-Marc » pués « Velaz, ..., Villes, ..., Villette-sur-Ain, ..., Villon, ..., Villottes », dedens Noms de lieux de Suisse romande, Savoie et environs, sus lo seto henrysuter.ch, 2000-2009 (viu lo 13 de janviér 2021).