Savétro Iér

33émo pape et sant catolico

Cél articllo est ècrit en arpetan supradialèctâl / ORB lârge. Lo blâson panarpetan


Pâge d’éde sus l’homonimia Por los articllos homonimos, vêde Savétro, Sant Savétro, Sant-Savétro et Sent-Savétro.

Savétro Iér (Sylvestrus / Silvestrus en latin, Σίλβεστρος / Sílbestros en grèco ancian), nèssu a Roma et môrt dedens la méma vela lo , est un èvèco de Roma qu’avenge a l’èpiscopat lo .

Ch·èf reliquèro de Savétro Iér, XIVémo siècllo, Èxposicion Pèrmanenta d’Ârt sacrâ de Zadar.

Cél èpiscopat, long de vengt-doux ans, du temps du règno de l’emperor Constantin Iér et pués des concilos d’Ârlo et Nicèa, est travèrsâ per la crisa donatista et los comencements de la crisa arièna, tant d’èvènaments que Savétro semble avêr jouyê dedens ren qu’un rolo ensignifient cen qu’empache pas que, du fêt de les largèsses emperiâles, Roma comence a habelyér adonc l’aparence d’una vela crètiena.

D’aprés lo drècement de la tradicion catolica, il est lo 33émo pape. Il est cèlèbrâ coment sant lo 31 de dècembro dens l’Égllése catolica romèna et lo dens l’Égllése ortodoxa.

Piéces biografiques changiér

Origines changiér

 
Bâptèmo de Constantin Iér per Savétro, frèsco de la Basilica des Quatro-Sants-Coronâs, XIIIémo siècllo.

Nèssu a na dâta encognua, Savétro est probâblament d’origina romèna[1]. Garçon d’un prétro qu’ére a nom de Rufinus, il arêt lui-mémo avengiê u sacèrdoço desot l’èpiscopat de Marcelin[1] et pués sofèrt de la pèrsècucion de Diocllècin[2]. Vegnent aprés Milciade, môrt lo 10 ou ben , il est èlu a l’èpiscopat romen lo 31 du mémo an[1].

Èpiscopat changiér

 
Savétro Iér et Constantin Iér, frèsco de la Basilica des Quatro-Sants-Coronâs, XIIIémo siècllo.

Sa tomba sè trôve dedens la catacomba de Priscila a Roma.

 
Egllése de Sent-Savètro a Bardenèx, canton de Geneva.

Vêre avouéc changiér

Bibliografia changiér

  • (it) Agostino Amore, « Silvestro I, papa, santo », dedens Bibliotheca Sanctorum, vol. XI, 1968, p. 1077–1079.
  • (it) Francesco Scorza Barcellona, « SILVESTRO I, santo », dedens Enciclopedia dei Papi, Roma, Massimo Bray (èd.), 2000.

Notes et rèferences changiér

Notes changiér

Vocabulèro changiér

Rèferences changiér

  1. 1,01,1  et 1,2(fr) Élisabeth Paoli, « Silvestre Ier », dedens Philippe Levillain (dir.), Dictionnaire historique de la Papauté, Fayard, (ISBN 9782213025377), p. 1578-1580
  2. (fr) John Norman Davidson Kelly (trad. Colette Friedlander), Dictionnaire des Papes [« The Oxford Dictionary of Popes »], Brepols, col. « Petits dictionnaires bleus », (ISBN 2-503-50377-2), p. 49-52