« Marta Robin » : difèrences entre les vèrsions

Contenu supprimé Contenu ajouté
Fungoo (discussion | contribucions)
Pâge fêta avouéc « '''Marta Robin''' (en francês Marthe Robin), nèssua lo 13 de mârs 1902 a Châtélnôf-de-Galôre (Drôma arpetana) et môrta dens la méma vel... »
(Gins de difèrence)

Vèrsion du 21 mê 2021 a 16:09

Marta Robin (en francês Marthe Robin), nèssua lo 13 de mârs 1902 a Châtélnôf-de-Galôre (Drôma arpetana) et môrta dens la méma vela lo 6 de fevriér 1981, est na mistica catolica francêsa, fondatrice des Foyérs de Charitât, cognessua por des fenomènos tâls que des visions religioses, des stigmatos et l'inédia que lui atribuont plusiors membros de son entorâjo.

A l'adolèscence, Marta Robin at étâ victima d'una fôrma d'encèfalita que l'at a châ pou paralisâye; el at passâ una cinquantêna d'anâs dens un liét-fôtoly, pèrdent asse-ben la vua, cen que l'at pas empachiêe de recevêr un grant nombro de vesitors (probâblament cent mile a muens) uxquints el balyêve sos consèlys.

D'aprés cèrtins mèdecins, son câs serêt l'èxprèssion d'un troblo psichico de tipo histèrico, fenomèno sovent envocâ dens cetos câs, surtot a l'endrêt des fènes. Marta Robin at pletout surprês et convencu, per son èquilibro mental et son bon sens, des obsèrvators tot a fêt sèriox coment lo filosofo Jean Guitton et ben d'ôtros entèlèctuèls de son època, crètiens et atês.

Son dossiér por na possibla bèatificacion at étâ dèposâ uprés des ôtoritâts diocèsènes en 1987 pués transmetu u Sent-Sièjo en 1996. Lo 6 de mê 2010 at étâ signêe a Roma, a la Congrègacion por les côses des sents, la Positio, recuély aprèstâ dês tôs los èlèments recuelyis merient a ôtentifiar sa rèputacion de sentetât ; el at botâ a la recognessence de la « hèroyicitât des vèrtus » lo 7 de novembro 2014. Totes fês, la publecacion en 2020 d'un rapôrt tant qu'alor secrèt remèt en quèstion l'ôtenticitât de cetos prètendus merâcllos. En fêt il s'agéssêt de l'avis franc minoritèro de yon des membros d'una comission suposâye ègzamenar lo câs de Marta Robin, avis qu'est l'objèt de plusiors travâlys de rechampâ. La controvèrsa, ja dedens l'Égllése, est donc pâs chavonâye.