Sant-Martin-la-Sârvetât

Sent-Martin-la-Sârvetât, Sant-Martin-l’Ètrât

Quél[V 1] articllo est ècrit en arpetan rouanârd / ORB lârge. Le blâson de la vila de Rouana


Pâge d’éde sus l’homonimia Por los articllos homonimos, vêde Sant-Martin et Sent-Martin.
Sant-Martin
[sã mɒʀ.ˈtẽ]
[sã mɒr.ˈtẽ]

Sant-Martin-la-Sârvetât
Le monument de los môrts de vers Sant-Martin.

Gentilyiço mondo de vers Sant-Martinen arpetan

Saint-Martinois, Saint-Martinoiseen francês

Noms arpetans
Fôrma longe
en ORB lârge
Sant-Martin-la-Sârvetât

[sã mɒʀ.ˈtẽ la sɒʀv.ˈtɒ]
[sã mɒr.ˈtẽ la sɒrv.ˈtɒ]
Ôtro nom arpetan Sent-Martin-la-Sârvetât

[sə mɒʀ.ˈtẽ la suv.ˈtɒ]
[sə mɒr.ˈtẽ la suv.ˈtɒ]


Sènt-Martin-la-Sârvetâten ORB sarrâ
Nom arpetan historico Sant-Martin-l’Ètrât

[sã mar.ˈtĩ l‿e.ˈtra]
Noms ètrangiérs
Nom latin (racena) Sānctus MārtīnusetSalvĭtās
Nom francês Saint-Martin-la-Sauveté

[sɛ̃ maʁ.tɛ̃ la sov.te]
Administracion
Règion
culturâla
Drapél de l’Arpetania Arpetania
Règion
historica
Rouanês(dens le
Forês historico)
Payis Drapél de la France France
Règion Ôvèrgne-Rôno-Ârpes
Dèpartament Lêre
Arrondissement Rouana
Entèrcomunalitât Comunôtât de comunes de les Vâls d’Ès et d’Isâblo
Sendeco
Mandat
Mayus D’Avâl
2020-2026
Code postâl 42260
Code comena 42260
Dèmografia
Populacion
municipâla
Fôta : gins de modulo hab. (Fôta : gins de modulo Fôta : gins de modulo)
Geografia
Coordonâs 45° 50′ 01″ bise, 3° 55′ 28″ levant
Hôtior Min. 396 m
Max. 889 m
Supèrficie 29,74 km2
Tipo Comuna campagnârda
Sôl d’atraccion Comuna defôr l’atraccion de les viles
Èlèccions
Dèpartamentâles Bouenc
Lègislatives 6éma circonscripcion
Localisacion
Geolocalisacion sus la mapa : Ôvèrgne-Rôno-Ârpes
Vêde dessus la mapa administrativa de Ôvèrgne-Rôno-Ârpes
Sant-Martin
Geolocalisacion sus la mapa : Lêre
Vêde dessus la mapa topografica de Lêre
Sant-Martin
Geolocalisacion sus la mapa : France
Vêde dessus la mapa administrativa de France
Sant-Martin
Geolocalisacion sus la mapa : France
Vêde dessus la mapa topografica de France
Sant-Martin
Lims
Seto Vouèbe saintmartinlasauvete.fr

Sant-Martin-la-Sârvetât[N 1],[V 2] [sã mɒʀ.ˈtẽ la sɒʀv.ˈtɒ][N 2] (Saint-Martin-la-Sauveté [sɛ̃ maʁ.tɛ̃ la sov.te] en francês) ou de cotuma[V 3] Sant-Martin[N 3] [sã mɒʀ.ˈtẽ][N 4] est una comuna[V 4] francêse[V 5] et arpetana du Rouanês dens le Forês historico, que sè trôve dens le dèpartament de Lêre[T 1] en règion Ôvèrgne-Rôno-Ârpes.

Los habitents du vialâjo[V 6] ant nom le mondo de vers Sant-Martin [lə ˈmɔ̃.dɔ d‿ve sã mɒʀ.ˈtẽ][N 5].

Geografia changiér

Le bôrgo[V 7] de la comuna sè trôve a 667 m de hiôt sus un replat qu’est sus los dèrriérs contrefôrts de les montagnes du Sêr[V 8] entre-mié l’Ès[T 2] a la bise et l’Anzon[T 3] a la médie[V 9] en Rouanês.

Toponimia changiér

Le nom de la comuna est composâ du latin SĀNCTUS MĀRTĪNUS (« sant Martin ») et du moyen latin *SALVĪTĀS (« enviolabilitât ; endrêt que garantét le drêt d’asilo »), qu’at balyê le mot viely arpetan *sarvetat (« salut ; endrêt que garantét le drêt d’asilo »), u singuliér avouéc l’articllo dèfeni. O est le nom d’una vesenâ[V 10] — La Sârvetât [la sɒʀv.ˈtɒ] ou [la suv.ˈtɒ] — de vers Sant-Martin.

Atèstacions historiques (sèlèccion)


  • Sancti Martini de Lestrado, a liére *l’Estrado en 984 ;
  • Sancto Martino de Salvitate u XIémo siècllo ;
  • Sanctus Martinus de Salvitate en 1209 ;
  • Sancti Martini de Strata en 1225 et 1246 ;
  • Sancti Martini l’Etra u XIVémo siècllo ;
  • Sancti Martini de Servetate u XIVémo siècllo ;
  • Sanctus Martinus de Salvetate en 1351 ;
  • Sanctus Martinus de Solvetate en 1448 ;
  • Saint Martin la Sauveté en 1614.

Pendent le Moyen Âjo, le nom arpetan d’origina — Sant-Martin-l’Ètrât [sã mar.ˈtĩ l‿e.ˈtra] — est passâ a la fôrma d’a-nuet[V 11] avouéc remplacement de l’èpitèto l’Ètrât per la Sârvetât.

L’èpitèto l’Ètrât vint du latin STRĀTA (« chemin pavâ, grand-rota[V 12] »), qu’at balyê le mot viely arpetan *estrà (« rota, grand[V 13] chemin pavâ »), u singuliér avouéc l’articllo dèfeni. Il s’en remèt a una mouèson[V 14] riverêna[V 15] d’una vielye rota romèna réstâ[V 16] praticâbla jusqu’u temps mèdièvâl.

Cultura locâla et patrimouèno changiér

Endrêts et monuments changiér

Vêre âssé changiér

 

Wikimedia Commons propôse de documents multimèdiâ libros sus Sant-Martin.

Bibliografia changiér

Liems de defôr changiér

Notes et rèferences changiér

Notes changiér

  1. Ils diont âssé Sent-Martin-la-Sârvetât [sə mɒʀ.ˈtẽ la suv.ˈtɒ] d’aprés los patouesants, qu’ils ècrivont Sènt-Martin-la-Sârvetât en grafia sarrâ.
    Les ôtres vês, la prononciacion tradicionâla étêt [sə mɒr.ˈtẽ la suv.ˈtɒ].
  2. Les ôtres vês, la prononciacion tradicionâla étêt [sã mɒr.ˈtẽ la sɒrv.ˈtɒ].
    Le [r] roulâ at étâ remplaciê per le [ʀ] râcllo dens la prononciacion locâla de l’arpetan.
  3. Ils diont âssé Sent-Martin [sə mɒʀ.ˈtẽ] d’aprés los patouesants, qu’ils ècrivont Sènt-Martin en grafia sarrâ.
    Les ôtres vês, la prononciacion tradicionâla étêt [sə mɒr.ˈtẽ].
  4. Les ôtres vês, la prononciacion tradicionâla étêt [sã mɒr.ˈtẽ].
  5. Ils diont âssé le mondo de vers Sent-Martin'' [lə ˈmɔ̃.dɔ d‿vwe sə mɒʀ.ˈtẽ] d’aprés los patouesants, qu’ils ècrivont le mondo de vers Sènt-Martin en grafia sarrâ.
    Les ôtres vês, la prononciacion tradicionâla étêt [lə ˈmɔ̃.dɔ d‿ve sã mɒr.ˈtẽ] ou [lə ˈmɔ̃.dɔ d‿vwe sə mɒr.ˈtẽ].

Noms d’endrêt changiér

  1. Prononciê [ˈlɛˑɪ.rɪ] (la Loire en francês).
  2. Prononciê [l‿ɛˑɪ] (l’Aix en francês).
  3. Prononciê [l‿ã.ˈzɔ̃] (l’Anzon en francês).
  4. Prononciê [i.ˈjɛː.zɪ sə mɒʀ.ˈtẽ] (l’église Saint-Martin en francês), qu’ils ècrivont âssé « l’égllèse Sènt-Martin » en grafia sarrâ.
  5. Prononciê [pɔ̃ moʀ.ˈʀi] (le pont Morut en francês).

Vocabulèro changiér

— Enfocajon et somèro changiér

  1. Varianta rouanârda [d‿lu] de « des » art mpl.
  2. Varianta rouanârda [sa.ˈʀɒ] de « sarrâye » a f.
  3. Varianta rouanârda [kɔ.ˈmy.nə] de « comenes » fpl.
  4. Varianta rouanârda [ˈvi.lə] de « veles » fpl.
  5. Varianta rouanârda [o.ˈsi] de « asse-ben », « avouéc » et « étot » adv.
  6. Varianta rouanârda [jã] de « lims » mpl.
  7. Varianta rouanârda [ʀə.tʀãs.ˈkʀiː.tɪ] de « retranscrita » pp f.

— Tèxto changiér

  1. Varianta rouanârda [ko] (devant una voyèla [kə.l‿] ou [kl‿]) de « cél » a dèm m.
  2. « les ôtres vês » [le.ˈz‿oː.tʀə vɛˑɪ] loc adv est le parlar rouanârd por « los ôtros côps » loc adv.
  3. Varianta rouanârda [kɔ.ˈty.ma] f de « cotema » f, « môda » f ou « usâjo » m.
  4. Varianta rouanârda [kɔ.ˈmy.na] de « comena » f.
  5. Varianta rouanârda [fʀã.ˈseː.zɪ] de « francêsa » a f.
  6. Varianta rouanârda [vja.ˈlaː.ʒɔ] de « velâjo » m.
  7. Varianta rouanârda [ˈbɔʀ.ɔ] de « bôrg » m.
  8. « sêr » [sɛˑɪ] m est le mot rouanârd por « cuchient » m.
  9. « médie » [ˈmɛˑɪ.di] f est le mot rouanârd por « mié-jorn » m.
  10. « vesenâ » [vez.ˈnɒ] f est le mot rouanârd por «  velâr » m.
  11. « d’a-nuet » [d‿aː.ˈnɛ] loc a env est le parlar rouanârd por « d’ora » loc a env.
  12. Varianta rouanârda [ˌɡʀã.ˈʀɔ.ta] de « grant-rota » f.
  13. Varianta rouanârda [ɡʀã] de « grant » a m.
  14. Varianta rouanârda [mweː.ˈzɔ̃] de « mêson » f.
  15. Varianta rouanârda [ʀiv.ˈə.na] de « reverêna » a f.
  16. Varianta rouanârda [ʀes.ˈtɒ] de « réstâye » a f.
  17. Varianta rouanârda [sə mɒʀ.ˈtẽ] (Sènt-Martin en grafia sarrâ) de « Sant-Martin » m.
  18. Varianta rouanârda [a.ɡʀã.ˈdja] de « agrantia » a f.

Rèferences changiér

— Principâles changiér

  1. Prononciacion en arpetan rouanârd de vers Sant-Martin retranscrite d’aprés la nôrma AFE.
  2. (fr) Gzaviér Govèrt, Problèmes et méthodes en toponymie française. Essais de linguistique historique sur les noms de lieux du Roannais [PDF], Tèsa de doctorat, Univèrsitât Paris-Sorbona, 2008, pp. 679 [→ *la sarvetà] et 852 [→ *Sant Martin].
  3. (fr) Patricia Couèfèta, Étude du patois de Saint-Martin-la-Sauveté (Loire) [PDF], Mèmouère de mêtrise, Univèrsitât Jian-Monèt-Sant-Etiève, 1990-1991.

— Toponimiques changiér

— Suplèmentères changiér